DOGViLLE 8/10

--buradan uzak olmayan, küçük, sessiz bir kasaba..

Lars Von Trier yapımı filmlerle ilgili olarak (hepsini izlememiş olmakla birlikte gördüğüm kadarıyla) ortak kanım hiçbir filminin beni tam anlamıyla memnun (ya da tatmin) etmemesi.. Bu düşünce (ve tabi ki düşük beklentiyle) izledim Dogville’i de..  Ve tüm beklentilerimi alt üst eden bir filmle karşılaştım.. 2003 yapımı film, kendine has stiliyle kesinlikle görülmeye değer.. 

Dram türündeki filmin konusu kısaca şu şekilde.. Mafyavari tiplerden kaçtığı anlaşılan Grace, Dogville isimli küçük bir kasabaya sığınır.. Ancak kasabada kalabilmesi için için öncelikle tüm kasaba halkının onayını alması, kendisini herkese kabul ettirmesi gerekmektedir.. Yapılan anlaşmaya göre kasaba halkı, bu kadını günlük fiziksel işlerine yardım etmesi koşuluyla kaçtığı şeyden koruyacaktır.. Başlarda mantıklı bir anlaşma gibi görünen bu sistemden herkes memnundur.. Ancak zaman içinde kadına verilen işler ağırlaşmaya, olay bir tür köle sistemine dönüşmeye başlar..

Olaylar gelişir...

Dogville’in en önemli özelliğine gelecek olursak.. Lars Von Trier bütün filmi,siyah bir sahne üzerinde çekmeye karar vermiş efendim.. Yani neymiş, hiçbir bina (ev, dükkan vs.) ortada yokmuş.. sadece sahne üzerinde sınırları (beyaz tebeşirvari bir şeyle) çizili alanlar varmış..  Adeta bir tiyatro oyunu izliyormuşuzcasına, karşımızdaki küçük sahne hiç değişmiyormuş..  Yer yer sıkıcı gelse bile bence görülmesi gereken değişik bir çalışma olmuş..

-tüm film seti buradan ibaret..

Bu Trier-orijinalliği dışında, filmin konusu, işleyişi dikkat çekici.. Ama hepsinden daha önemlisi, çarpıcı finali.. ki ne zamanki bir film beni finaliyle çarpar, ayıltır, kendime getirtir, ürkütür, işte o zaman o film ne güzel film olur.. Final, final, final diyorum..

Bunlara eklenebilecek bir şey de şudur ki, Nicole Kidman filmde yine performansıyla harikalar yaratıyor..

Özetle, farklı ve görülmesi gereken filmlerden birisi diyorum sevgili izleyiciler..

İyi akşamlar..